De exploitatie ging niet meteen naar verwachting. Na aanleg van de wegen en bomen volgden een viertal in twee blokken gebouwde villa’s (nu Wilhelminapark 6-8 en 3-5). Toch leek in 1898 de opzet in eerste instantie te mislukken. Het besluit van de gemeenteraad in 1899 om een nieuw raadhuis te laten bouwen gaf al een goede impuls. Toch wilde de ontwikkeling nog niet echt vlotten: voor een goede exploitatie miste namelijk nog gas, water en elektriciteit. Met de ingebruikname van het nieuwe raadhuis in 1900 kwam hier verandering.
De water-, gas- (en later elektriciteits-) voorziening moesten langs de Leidsche Straatweg aangelegd worden. De onderhandelingen daarover namen flink wat tijd in beslag. Uiteindelijk kwam in 1905 de Tol en zelfs de weg in handen kwam van de gemeente Oegstgeest en deze hief in 1907 de tol op.
Niet iedereen was gelukkig met de plannen voor een villapark en de paviljoenen van het psychiatrisch ziekenhuis Endegeest (gebouwd vanaf 1897) zoals we kunnen lezen in het Leidsch Jaarboek van 1909. De heer W.J.J.C. Bijleveld schreef hierin het volgende:
Was het verstandig, zooveel natuurschoon, in de daaraan toch reeds zoo arm geworden omgeving onzer stad, voor goed prijs te geven … Dan was ook dat fraaie stukje land in de Groenesteegbuurt niet versnipperd en door bouwspeculanten gemaakt tot een caricatuur van een ,,Villa Park”, zooals men het gelukkig nergens elders vindt, dan was ten slotte Oegstgeest diezelfde landelijke, schoone gemeente gebleven, niet plotseling bezwaard met lasten, waartegenover bijna geene lusten bestaan!
De ontwikkeling van het park door de jaren heen is bij Topotijdreis.nl in topografische kaarten goed te volgen.